"Sintruin, ich zien òech gèèn! De geheimen van twee madammen"
Als een folder met deze titel (voor wie geen dialect begrijpt, de eerste zin betekent "Sint-Truiden, ik zie u graag!") in de bus valt, wat is dan het eerste waar je aan denkt?
Mijn eerste idee was reclame voor een of ander toneelstuk. Zo'n deurenkomedie met een hoop dubbelzinnige toespelingen en een hilarisch misverstand. Oh wat zat ik er ver naast!
Of misschien toch niet...
Het bleek om verkiezingsdrukwerk te gaan, uitgegeven door onze burgemeester CD&V-signatuur, Veerle Heeren. Bij deze heb ik dus ook de verantwoordelijke uitgever vermeld, dan zijn we weer lekker in orde daarmee. Ik geef het toe, ik kijk altijd enorm uit naar verkiezingsdrukwerk. Vooral bij de gemeenteraadsverkiezingen levert dat boeiende lectuur op. Zo ook bij deze folder. Laten we samen eens kijken naar de inhoud.
Pagina 1: De titel en een foto van twee vrouwen in een zomers jurkje die knielen op een bankje. Hun hoofden zijn verstopt achter een hartvormig logo zodat het nog even spannend blijft om wie of wat het hier gaat! Slimme zet om zoveel mogelijk mensen aan te sporen het boekje open te slaan en niet onmiddellijk verticaal te klasseren.
Pagina 2: De inhoudsopgave, enkele citaten van familie en vrienden over de twee vrouwen in kwestie. Hier wordt het duidelijk dat het om politica's gaat: de ene onze burgemeester, de andere een - voorlopig nog - nobele onbekende. In een uiterst korte column/voorwoord leren we dat mevrouw Heeren hard werkt in de politiek, maar vooral ook dat ze 's ochtends een broodje haalt bij de bakker en 's avonds op café nog een kop koffie gaat drinken. En ze belooft ons dat ze verderop enkele geheimpjes gaat verklappen! Sappige roddels over Servais Verherstraeten misschien? Spannend!
Pagina 3: Een grote foto van beide dames waarbij de ene een geheim in het oor van de andere fluistert. Tijd om door te bladeren naar de eigenlijke programmapunten op pagina 4.
Oh...
Pagina 4 en 5 blijken een gesprek te zijn waarin ze elkaar loven. We leren, zoals beloofd, een paar dingen bij over mevrouw Heeren (ik schrijf vanaf nu Veerle, da's korter). Zo vindt ze het fijn dat vrouwen op vrouwen stemmen. Ze wil zich inzetten voor de sociale zekerheid. Lovenswaardig, maar er worden jammer genoeg geen concrete voorstellen gedaan. Helemaal op het einde van dit gesprek doet de andere kandidate wel een voorstel: een fuiftaxidienst in het weekend die jongeren aan 5 euro per rit veilig thuis brengt.
Zoals Veerle besluit: "Ze hééft het!"
Op naar pagina's 6 en 7 dan maar. Veerle had ons geheimpjes beloofd op pagina 2 en inderdaad, maar liefst 14 (ja, veertien!) geheimen van de madammen. We leren dat Veerle een jas gekocht heeft in de solden met 70% korting! Dat Leen op zondag geen calorieën telt en frietjes eet! Dat Anne-Marie verantwoordelijk is voor de mèches in Veerles haar! En dat Rob en Giel hun favoriete spelers van STVV zijn!
Pagina 8 bestaat uit de kieslijsten voor het federale en Vlaamse niveau, een recept voor aardbeienparfait en een tekstje in het plaatselijke dialect. Dat laatste is volgens mij met opzet gedaan zodat de boodschap "stem op ons want wij zijn vrouwen" niet begrepen kon worden door het nationale bestuur. Zelfs bij de NSA zitten ze zich waarschijnlijk nog steeds in de haren te krabben over die paar zinnetjes.
En ja, in dat tekstje staat letterlijk "dankzij dit boekje weet ik dat Leen een capabele vrouw is" en ook "Ga ik dan niet op de mannen stemmen? Zie mijn hoofd eens schudden."
Waar staat de CD&V voor? Voor welke programmapunten gaan beide dames zich inzetten als ze verkozen raken? Ik heb er geen flauw benul van! Nou ja, toch niet als ik enkel van deze folder zou uitgaan. Hoor ik nu op Veerle te stemmen omdat ze een vrouw is? Dat lijkt ze zelf blijkbaar een goede reden te vinden. Politici bewijzen in mijn ogen ook niet dat ze capabel zijn door een fuiftaxi voor te stellen en een jas te scoren aan 70% korting... En de economische crisis lossen we niet op door aardbeienparfait te maken.
Nog 20 dagen tot de verkiezingen en mijn stem zweeft nog ergens in het onbestemde. Als politici mij willen overtuigen, mogen ze mij gerust een folder opsturen. Graag zelfs. Maar dan liefst wel eentje met relevante inhoud.
