Allereerst een gelukkig nieuwjaar gewenst aan al mijn lezers, zowel mijn trouwe volgelingen als de occasionele bezoekers.
Ik heb een tijd geleden een relaas gedaan over mijn ervaringen in de trein. Tijd dus om het over een andere vorm van openbaar vervoer te hebben. Meer bepaald over een bepaalde bevolkingsgroep die de bussen terroriseert. Iedereen kent ze wel, die mensen die zich beter voelen dan iedereen en dat ook duidelijk laten merken. Een typische busrit in Leuven verloopt daardoor steeds volgens hetzelfde stramien.
Je komt aan de bushalte aan het station en daar staat meestal al een exemplaar te wachten. Als ze er nog niet staan, moet je gewoon even wachten en dan komen ze zeker opdagen. Ze zijn makkelijk herkenbaar aan hun typische kledingstijl en vooral ook hun manier van praten en lopen. Niet dat ze allemaal even erg zijn, sommigen vallen zeker goed mee. Maar de anderen zijn onmiddellijk herkenbaar en je weet ook meteen dat ze problemen gaan geven.
Gisteren bijvoorbeeld kwam een specimen naast mij op het perron staan, op minder dan twee meter van de vuilnisbak. Aangezien we nog even op de bus moesten wachten, vond dit exemplaar het een goed moment om nog even een snoepje te eten. Zodra het chocolaatje in haar mond stak, frommelde ze het papiertje op en keek ze even rond zich. Toen ze merkte dat ik haar in het oog had, deed ze alsof ze het papiertje in haar jaszak wou steken, om het vervolgens "subtiel" op de grond te gooien. Dit is iets waar ik niet tegen kan, beste lezers. Er stond een vuilnisbak op amper twee passen afstand en het perron stond zeker niet zo vol dat deze onbereikbaar was. En zelfs als er geen vuilnisbak binnen aanvaardbare afstand staat, hoef je je afval nog niet op de grond te gooien. Steek het dan in je jas of handtas (ze had een grote handtas bij, dus zeker plaats genoeg) tot aan de eerstvolgende vuilnisbak. Maar gooi je afval niet op de grond en al zeker niet na zo'n circus waarbij je doet alsof je het in je jas gaat steken. Dat bewijst dat je goed genoeg weet dat dat niet hoort!
Ik heb even overwogen om te zeggen tegen deze persoon: "Excuseer, ik denk dat u iets heeft laten vallen." Maar de bus kwam toen net aan en het ellebogenwerk begon. Er zijn al mensen voor minder onder een bus geduwd. U mag twee keer raden wie het hardste liep te duwen en trekken om als eerste op de bus te kunnen... Inderdaad, onze sluikstortende vriendin, samen met enkele van haar soortgenoten die plots uit het niets opdoken. Het lijkt alsof ze daar een sport van maken: als eerste op de bus willen en dan de deur blokkeren omdat ze iets willen vragen aan de chauffeur. Zodra ze dan ingestapt zijn, is het tijd voor de volgende stap: plaats zoeken. Sommigen lijken een favoriete plaats te hebben en die moeten en zullen ze te pakken krijgen. Als er al iemand zit, wordt deze persoon verzocht om op te staan, op vriendelijke of minder vriendelijke wijze. Het probleem is dat je er moeilijk tegenin kan gaan, omdat dan alle medepassagiers scheef naar je kijken. Ze willen niet gediscrimineerd worden als lid van een bepaalde bevolkingsgroep, maar als het hen uitkomt, zwaaien ze wel met hun lidkaart van deze groep: "ik mag zitten want..."
Het lef van sommige bejaarden!
Bent u geneigd om op te staan voor iemand die eerst een aanval doet op het wereldrecord hinkstapspringen in een poging om als eerste op de bus te raken en vervolgens een wandelstok bovenhaalt en een zitplaats opeist omdat hij slecht te been is? Of iemand die eist dat de passagier op de tweede zetel vooraan links opstaat terwijl er achteraan de bus nog 5 plaatsen vrij zijn?
Zo'n relschoppers moeten bij mij niet afkomen. En dan trek ik het me ook niet aan dat ze tegen hun vriendin zitten te klagen: "Oooh Mariëtte, die jeugd van tegenwoordig, die staan hun plaats niet meer af aan ons, het is toch erg he."
Ja mevrouw, het is erg gesteld met de jeugd, maar ik sta mijn plaats wel af aan oudjes die slecht te been zijn én ik gooi geen afval op de straat, dank u.
